යාෂා ගේ ඇග සලිත වෙන බස් සවාරිය.

අති සුරම්ය සිරි ලංකා බ්ලොග් කියවන්නන්ට ලියන්නන්ට එකි මෙකි නොකි සේරම එවුන්ට ආයබෝවං ය. උඹලාට ආයුබෝවං කිවාට යා ෂා සිටිනුයේ රමණියවූත්, ඇග සලිත වන්නා වූත්, බඩ බුරුල් වන්නාවූත් බස් සවාරියකින් පසුව 15වෙං 4රේ බූරු ඇදට වෙලා, කොන්ද රිවට්වී චැසි බොල්වී සැප ගනිමින්ය. ලංකාවට අධිගෘහිතවූ තිස්තුං කෝටියක් වෙච්චි දෙව්වරු යා ෂා දිහා බලන්ට ඇතැයි සිතන්නෙහිය.

සිකුරාදා හැන්දෑවේ කොලබළඹ ඉදන් ගෙදර යන්න ගාල්ල බස් එහෙකට නැග්ගේය නැංගේය. කොන්දා කෑ ගැසුවේ සිට් තියනවා නගින්න කියලාය. බස්සෙකට නැගලා බලන විට සීට් ඇත ඉදගන්නට සිට් නැත්තේය. කොන්දාගේ ආච්චී ඇතුළු හත්මුතු පරංපරාවටම පිං අනුමෝදං කර ඊලග බස්සෙකේ යන්න බැස්සෙහිය.

ඊලග බස් එකත් ආවෙහිය. ප්‍රවේගකාරි වූ මල්ලවපොර තරගයකින් පසුව බස්සෙකට නැග සීට් එකක් අල්ලා ගත්තෙහිය. ඒත් කොන (ජනේලෙ ලග සිට් එක) අල්ලා ගන්න බැරි විය. විනාඩි පහක් ගියේ නැත්තෙහිය. බස් එක පුල්ය. ඒත් කොන්දාට තාම පුල් වී නැත්තෙහිය. ඒ මදිවට බස්සෙක පුල් ඒසී ය. තවත් විනාඩි 59යි තප්පර 59කට පස්සේ ඒ රමණිය වූ බස් සවාරිය ආරම්බ විය.

පැයට කිලෝමිටඒ 15ක වගේ අධික වේගයෙන් බසය ධාවනය වන්නෙහිය. පුස් බයිසිකල් කාරයෙක් බස්සෙක පාස් කරන් යන අති දුර්ලබ දර්සනයක් බලා ගැනීමටද මා පුන්‍යවන්ත උනෙහිය. පැයකට විතර පස්සේ බස්සෙක බම්බලපිටිය හරියට ආවෙහිය. එකෙක් ලන්න ඇද්දෙහිය. මල හත්ඉලවුවක්ය. බස්සෙකට නගින්න ඉදපු ගැනු ටික මර ලතෝනි තියාගෙන දුවන්න ගත්තෙහිය. තරුණ පහේ ගෑනු දෙන්නෙක් කලංතේ දාලා වැටිලාය. වයසක පොරක් ලැජ්ජාව අත්දෙකෙං වහන් කොන්දා මලයාගේ පරංපරා හත අටකම ගුන ගයනවාය. කේස් එක මොකක්ද කියලා බැලිංනම් පොරගේ සරම බස්සෙකේය.

පානදුරෙං බස්සෙකට බඩදරු අම්මෙක් නැග්ගේය. සමහරුන්ට රා කල 7 ඇදලා ඇරපු නාලාගිරියා වගේ බුදිය. එකෙක් පෝං එකෙන් පට්ට කෝල් එකක්ය. ඒ අම්මා ඉන්න තැනම සීට් එකේ එකි අහසේ තරු ගානයි පොලවේ ඇති වැලි කැට ගානයි සොයන පට්ට සමීකරණයක් හිතෙන් හදනවාය. යා ෂාගේ උන්ඩුක පුච්චේ ඉදං හිත උනුවේගෙන ආවෙහිය. ඒ අම්මාට සීට් එක දුන්නෙහිය. පැණි බේරෙන මල් මල් හිනාවක් දාලා වාඩි උනේය..

දැං යා ෂා හිටගෙන යන්නෙහිය. කොන්දා මැද පොල්ල අල්ලං ඉස්සරාට යන්නෙයි කියලා කෑ ගසන්නෙහිය. ඒකාට දෙයියංගේ මොනවා හරි කැවිලය. පොල්ල අල්ලං ඉස්සරාට යන්න තියා වම් කකුල බිමින් තියා ගන්න පටිටම ගේමක් දුන්නත් තාම බැරි විය. එක සැරේටම ඇස් උඩ ගියේය, සුලු දිය පහවෙන්න වගේ ආවේය. බැලිංනම් සුකොමල තප්පදෝරු ගෑණියෙක්ගේ හයි හීල්ස් එකක් කකුල උඩට ලෑන්ඩ් කරලාය. මට හික් ගෑවුනෙහිය. ආනේ මල්ලි රිදුනද සොලි.... කියලා ඒකි කිවෙහිය. හප්පට සිරිය.. පුත්තලං බූරියෝ දෙතුන් දෙනෙක්ගේ වයස තියන ඒ අම්මන්ඩි මට මල්ලී ලුය. ඇස්දෙකෙන් පැන්න කදුලු අතරින් අවුල්ක් නෑ ඇන්ටි කියලා කිවා විතරය, කකුල ගල් රෝලකට අහු උනා වගේ දැනුනෙහිය.

එක සැරේටම ජස්ටිං බාබර් බස්සෙක ඇතුලේ ලතෝනි දෙන්නට පටන් ගත්තෙහිය.

හලෝ...

ඔව්වොව් මේ වද පුංචිගේ පුතා තමයි දොඩන්නේ..

නෑ නෑ තාම බස්සෙකේ...

තාම පයියාගල පහු උනේ

නෑ නෑ

හා හා

හරි හරි

මං කියන්නං

එකෙක්ට කෝල් එකක් ඇවිල්ලාය. පට්ට අපරාදයක්ය. ඒකාට ගාල්ල පැත්ත බලාගෙන පෝං එක සාක්කුවේ දාගෙන කිවත් පනිවිඩේ දෙන්ඩ පුලුවංය. පෝන් බිලත් ඉතුරු වෙන්නෙහිය.

ඔන්න බහින තැනත් ලං උනෙහිය. ලන්න ඇද්දෙහිය. හුටාය. ලන්න අතේය. ඊලග හෝල්ට් එකේ බහිනවෝ... පුලුවං තරං ඩම් එක දා කෑගැසුවෙහිය. හෝල්ට් එක ලංවෙන කොට බස්සෙක බ්රේක් ගහනවා වගේ දැනුනෙහිය. හෝල්ට් එකත් පසුවි ඊලග හෝල්ට් එකට අඩි දෙක තුනක් මෙහායින් බස්සෙක නතර වුනෙහිය. (සුවර් එකටම බස්සෙකට හයි කරලා තියෙන්නේ කෝච්චි බ්රේක් එකක් විය යුතුය)

හප්පට සිරි වෙන්නෙහිය. යාන්තන් බස්සෙකෙන් එලියට ඇගිල්ලක් දාගත්තෙහිය. ඉන්පසු පිලිවෙලින් අත්දෙකම ඔලු ගෙඩිය දකුණු කකුල හා ඇගේ කොටසක් එලියට දා ගත්තෙහිය. කිරි අප්පට බල්ලො බුරපිලුය. අනික් කකුල එලියට දාගන්න කලිං බස්සෙක ඇද්දුවෙහිය. අබ සරණයිය. අන්ක් කකුලත් ඊලග හෝල්ට් එකෙන් එලියට දාගත්තෙහිය. බස් ඩ්‍රැයිවරයාගේ ආච්චිව මතක් කරමින් හෝල්ට් එකක් ආපස්සට පයිං ඇවිත් 15වෙන් 4ට ගොඩ උනෙහිය.

බස් සවාරිය ඉවරයි ය. පශ්චාත් බස් සවාරි මෙව්වා එක ඊලග කොසටින් 15වෙන් 4රේ බූරු ඇද උඩ ඉදං ලියන්නෙහිය.

මේ පුරුස සක්තිය පෙන්වීමට කාලයයි

අද ලියන්නේ කොල්ලෝ ගැනය. වැරදියට හිතන්න එපාය. කොලු සීන් එකක් ගේ කුරුළු කතාවක් නෙවෙයිය. අද සමාජයේ කොල්ලන්ට ඇති තැන ගැනය. ඒක නම් හිතන්නවත් බැරි දුක් සීන් එකක්ය. කොල්ලන්ගේ තැන බල්ලන්ට ඇති තැනටත් වඩා පහතට වැටිලාය. බොරු කියලා හිතනවා නම් මේන් බලහල්ලාය...

කොල්ලෙක් බස් එකක යන්නෙහිය. කොල්ලා වාඩි වෙලා ඉන්න සීට් එකේ අනික් පැත්තේ සිට් එකට කෙල්ලෙක් වාඩි වෙන්නෙහිය. ටිකක් වෙලා යනකොට කොල්ලට නින්ද යන්නෙහිය. කෙල්ලගේ උරහිසට ලෑන්ඩ් වෙන්නෙහිය. ඔන්න කෙලිය පටාාාන් ගන්නේ දැන්ය. කොල්ලා වනචරයෙක්ය, කුපාඩියෙක්ය. ඒත් ඔය සීන් එක අනික් පැත්තට උනොත් වැරදීමක්ය. අනේ සොරි කියලා හිනාවක් දැම්මාම ගේම ක්ලෝස්ය. කොල්ලා සොරි කීවොත් ඌට සොරි ඩොට් කොම් වෙන්නෙහිය.

ඒ බස් එකේම කොල්ලෙක් හිටගෙන යන්නෙහිය. ඩ්‍රයිවර් මමා දඩ බ්රේක් පාරක් ගසන්නෙහිය. කොල්ලා ගිහින් කෙල්ලෙක්ගේ ඇගේ ලෑන්ඩ් වෙන්නෙහිය. එතකොට කොල්ලා මෝල් අමාරුකාරයෙක්    ජැස්සන් කෙනෙක්ය, වනචරයෙක්ය. කෙල්ලෙක් එහෙම උනා නම් අනේ සොරි. වැරදීමක්. බ්රේක් පාරට විසි උනේ. ගේම ක්ලෝස්ය. එතනත් කොල්ලා බලු විය.

කොල්ලෙක්ට පට්ටම පට්ට බොකක් සෙට් වෙන්නෙහිය. ඒකා ටොයිලට් එකට දුවන්නෙහිය. වැඩේ කොරලා එනකොට ටොයිලට් එකේ පට්ට පෝලිමක්ය. ඒ සේරම ගෑණුය. කෙලියා යි. කලබලේට දුවලා තියෙන්නේ ගෑනු කක්කුස්සියටය. ඒකාට වෙන දේවල් කම්පනා කලොත් අපිට බොක සෙට් වෙන්නෙහිය. ඒත් ගැණියෙක්ට  ඉස්තිරි පාර්සවයෙන් උනා නම් පට්ට වැරදීමක්ය. කෙල්ල බේරිලාය.

ඔන්න කෙල්ලෙක් කොල්ලෙක්ව ඉඹිනවාය. ඒ සහෝදර කමටය. කොල්ලා ඒ කෙල්ව ඉබින්න ගියොත් වනචරකමය. නැහැදිච්චකමය. කොල්ලට බඩු බනිස්ය.

කොල්ලෙක් කෙල්ලෙක් දිහා දෙතුත් සැරයක් බැලුවොත් කොල්ලා කෙල්ලට පැණි හලන්නෙහිය. ඒත් කෙල්ලෙක් කොල්ලෙක් දිහා දෙතුන් සැරයක් බලලා සීන් එක නෝන්ඩි උනොත් කෙල්ල කොල්ලා දිහා බැළුවේ නිකමටය.

කොල්ලෙක්ගේ අතිං වාහනයක් හැප්පෙන්නෙහිය. තත්වය සෝචනීයයිය. සේරම එකතු වෙලා කොල්ලාට රෙඩ් පොට් කරවන්නෙහිය. කෙල්ලෙක්ගේ අතිං වාහනයක් හැප්පෙන්නෙහිය. වැරදීමක්ය.

ඊට පස්සේ කොල්ලෙක් කෙල්ලෙක්ට ගැහුවොත් ඒකා පොන් නපුංසකයෙක්ය, ඒත් කෙල්ලෙක් කොල්ලෙක්ට ගැහුවොත් ඒ නිර්භීත කමටය, ආත්ම ආරක්සාවටය.

වැඩිය ඕනේ නැත්තේය. කොල්ලෙක් අසනීපයක් වෙලා කබරයා පාරක් දැම්මොත් ඒකා පට්ට බේබද්දෙක්ය.

දැං ඉතිං පුරුසයන් වෙනුවෙන් පෙල ගැසීම  කාලය එලබ ඇත්තේය. පුරුස සක්තිය පෙන්විමට සැම කිරියාමාර්ගයක්ම ගන්නට ඕනේය... නැත්නම් වැඩි කල් නොයා පුරුස සංහතියටම බබා හම්බෙන්නෙහිය. 15වෙං 4රේ ඉදන් යා ෂා  ගේමට සෙට් වෙන්නෙහිය.

හිනාව

යා ෂා කියන්න යන්නේ හිනාව ගැනය. හිනාව වනාහි (හිනාව වනාහි කියලා කිවේ හිනාව වැනෙනවා කියලා නෙවෙයිය.) ඕනම එකෙකුට හෝ එකියකුට ගෙඩි පිටින් ෆ්‍රී දෙන්න පුලුවන් මෙව්වා එකක්ය. ඒත් සමහර එවුන්ගේ කටින් හිනාවක් පිටවෙන්නේ ඇගෙන් ඇටයක් යනවා වගේය. 

සමහර එවුන් ඉන්නවාය.. එවුන්ගේ මූණු වල හිනාවක් තියා හිනාව මොකක්ද කියලා දන්නේවත් නැතිය. ඉන්නේ මුණු පුයන්නයි කයන්නයි වාගේ කරගෙනය. උදේ පාන්දර දැක්කොත් නම් අබ සරණයිය. හොදි ඕනේ නැතිය. කොටින්ම කියනවා නම් මුසලකම ගෙනාපු නැව් ය.

තවත් සමහරු ඉන්නවාය.. දෙයියනේ කියලා මූනේ හැම වෙලාවකම හිනා රැල්ලක් තියනවාමය. එහෙම එකෙක්ව හෝ එකියක්ව උදේ පාන්දර දැක්කොත් නම් දවසම මල් හතයි ය. 

ඔය අතරේ යා ෂාට කවුදෝ කියපු එකක් මතක් වෙන්නෙහිය.
පුලුවන් හැම වෙලාවකම හිනා වෙලා හිටපන්ය. ඒක පට්ම හොද දෙයක්ය. හැබැයි ඒ හිනාවෙන් මොකෙක්ගේ හරි හිතක් රිදෙනාව නම් ඒ හිනාව ගිල ගනින් ය.

පුරානයේ ඉදපු පඩිවරු “සිනාසී තර වෙන්න“ කියලා දෙසාබාලා තියනවාලුය. හිනා උනාම මහත් වෙනවාද කියා මම දන්නේ නැතිය. ඒත් එකෙක් ඉන්නවාය. ඒකා හැම වෙලාවේම ඉන්නේ පුල් ආතල් එකේ හිනා වේගෙනමය. ඒත් ඒකා කෝටුකිතයියාගේ බාල පුතා වගේය. ඒක් ගෙදරින් එලියට යනකොට කිලෝ දහයේ තරාදි පඩියක් බැග් එකේ දාගෙන යන්නෙහිය. ඒ වැරදිලාවත් හුලගක් ආවොත් ඒකාව ගසාගෙන යන එක වලක්වන්නය.

එ් වගේම යා ෂා හිනාවල් හතරක් ගැන අහලා තියෙන්නෙහිය. සමහරු දන්නවාත් ඇතිය. නොදන්නා එවුනුත් ඉන්නවා ඇතිය. නොදන්නා උන්ට දැනගන්නට කියන්නම්ය. (සමහර විට මේ හිනා හතර වැරදි වෙන්න පුලුවන් ඇතිය. හරි එක දන්නා එකෙක් හෝ එකියක් ඉන්නවා නම් කමෙන්ට් කරපන්ය)

1. කෘන්තක හිනාව
2. රදනක හිනාව
3. චාර්වක හිනාව
4. පුරස්චාර්වක හිනාව

දැන් ඉතින් ඔය හතර හිනාව දාන්නේ කොහොමද කියලා අහන්න එපාය. දන්නා එවුන්ගෙන් අහලා දැනගනිල්ලාය.

ඒ වගේම අපි කාටවත් හිනා වෙන්න හොද නැතිලුය. ඒත් අපිට මොකෙක්ව හරි හිනස්සවන්න පුලුවන් නම් ඒක හොදයිලුය. 

තව ජුංඩෙන් අමතක වෙනවාය. ඔය හතර හිනාවට අමතර තවත් වර්ග දෙක තුනක්ම ඉන්නවාලුය.

• බොක්කේ පට්ට දුකක් තියාගෙන ලෝකෙට පේන්න හිනා වෙන උන්ය. 
• රවන්න බැරි කමට හිනා වෙන උන්. මෙවුන් හිනා වෙනවා නෙවෙයිය. උන් කරන්නේ විරිත්තන එකය.
• ඇයි මොකෙක්ට හරි කෙල වෙනකන් වරදිනකන් බලන් ඉදලා වෙන හිනාව. සතෙකුට වත් කරදරයක් උනාම හිනා වෙන්ඩ හොද නැතිය.

ඒ වගේම තව එක ආතල්ම හිනාවක් තියනවාය. ඒ තමන් තමන්ටම වෙන හිනාවය. ඒකට කියන්න නමක් දන්නේ නැතිය. අපි අනුන්ට හිනා වෙන්නේ නැතිව කණ්නාඩියක් ඉස්සරාට ගිහින් අපේ මොකක් හරි අඩුපාඩුවක් මතක් කරන් තමන්ටම ඇති වෙනකන් හිනා වෙන එක පට්ට ආතල් වැඩක්ය. ඒක වැරැද්දක් කියා මොකෙක් වත් කියලා නැතිය. ඒක නිසා කොරලා බලහල්ලාය. උදේම කරලා බලන්ඩලාය. දවස පුල් ආතල් එකේ ගෙවන්ඩ පුලුවන් වෙනවාය. එහෙම කරනකොට එක දෙයක් ගැන මතක තියා ගන්න ඕනේය. එහෙම හිනාවෙනකොට වටපිටාව ගැන සැලකිලිමත් වෙන්න ඕනෙය. නැත්නම් මොකෙක් හරි දැක්කොත් සුවර් එකටම අපිට මංඥං කියලා හිතනවා බුදු සුවර්ය. නැත්නම් උදේ පාන්දම ගුලි කෙලලා කාලා කියලා හිතන්නට ඉඩ තියෙනවාය.

දැන් ලිව්වා ඇති වගේය. උඹලාත් ඇති තරම් හිනා වෙයල්ලාය. මමත් කන පැලෙන්න 15වෙන් 4ට වෙලා හිනා වෙන්නෙහිය. 



ප.ලි.
බඩු බනිස් වෙනවාය. හතර හිනාව කියන්නේ මොකක්ද කියලා ගූගල් සොයලා දුන්නෙහිය. නොදන්නා උන්ට දැන ගන්නට දාන්නෙහිය

හතර හිනාව මෙසේය,
පළමුවන සිනාව වන්නේ · යම් යම් පුද්ගලයන් දනට පිනට යමක්‌ නොදී, මසුරුකමින් මඩිගසමින් හරි හම්බ කරන විට · මාරයා ඒ දෙස බලා කොක්‌හඬ ලමින් සිනාසෙමින් · අනේ තොපි ඔය හරි හම්බ කරන්නේ මැරෙන්නට ඉඩනොදී ජීවත් වුණොත් නේදැයි කියන අයයි.

දෙවන සිනාව නම්, ඉං ගං වලට නඩුහබ කියා ඉනුත් නො නැවතී අයෙක්‌ ගහ මරා ගනී. එවිට මහී කාන්තාව අනේ මුන් මගේ දේට වලිකමින් ගහ මරා ගන්නා හැටි · කියමින් හක හක ගා සිනාසේ. ඉනට නූල්පටක්‌වත් නැතිව ඉපදෙන අප හරි හම්බ කරමින් මගේ මගේ යෑයි කියමින් ගහමරා ගන්නට ඕනෑද? මහීකාන්තාව හිනාවෙන්නේ උරුමකම්වලට රණ්‌ඩු හබ කරගන්නා උන්ටය.

දියුණුවන මිනිසුන් දෙස බලමින් එයට හූල්ලමින් ඊර්ෂ්‍යා කරන මිනිසුන් දෙස බලා මහ හඬින් හිනාවන ශ්‍රියාකාන්තාව ඇයි කම්මැලි යකුනේ තොපටත් දියුණු වෙන්නට ආශාවක්‌ නැතිදැයි අසයි. තුන්වන හිනාව ශ්‍රියාකාන්තාවගේය.

අප අතර සිටින බොහෝ දෙනා අන් අයගේ සැපතට දියුණුවට ඊර්ෂ්‍යාකරන පිරිස්‌ බව අපි දනිමු. එයට ඕනෑතරම් උදාහරණ උපයා සපයා ගත හැකිය. අන් අයට ඊර්ෂ්‍යා කරන්නා තමා විසින්ම දැවී විනාශ වී යයි යනුවෙන් ධර්මයේ ඉගැන්වෙන්නේ ඒ නිසාය. එය හිනාවට කාරණයකි. එසේම සිතා බැලිය යුතු දෙයකි.

මාරයා හිනා වෙද්දී, පොළව මහීකාන්තාව හිනා වෙද්දී, ශ්‍රියා කාන්තාව හිනාවෙද්දී අවසාන වශයෙන් හතර හිනාව සම්පූර්ණ වන්නට හිනා වන්නේ කව්රුන්දැයි බලමු.

හොර සැමියකු නිසා තමාට ලැබෙන දරුවා නලවමින් ගී කියමින් මගේ පුතා මගේ පැටියා කිරිබට්‌ටියා කියමින් උඩ පැන පැන අන් අයගේ දරුවන් සුරතල් කරන ගොන් ස්‌වාමිපුරුෂයන් දෙස බලා අනේ මෝඩ හරකෝ බය තොගේ දරුවාද? ඔය මගේ හොර මිනිහාගේ දරුවා නේදැයි හිතින් හිතමින් හක්‌ හක්‌ ගා ඔම්පාවට හිනාවන අනාචාරී ස්‌ත්‍රියගේ හිනාව හතරවැනි හිනාවයි.

හතර හිනාව ගැන ධර්මරත්න තෙන්නකෝන් ලියලා තිබුන විස්තර ටික ඉස්සුවේ මෙන්න මෙතනින් ය

බොකාට බොකියක් - මංගල කිංකිනි

බොකාගේ මනාලියන් බැලීමට යාමේ මිෂන් එක සරුවප්ප්‍රකාරයෙන්ම කෙල නොකව්ට් විය. ඒත් බොකාගේ මෑණියන් ගේම අතෑරියේ නැත්තෙහිය. අම්මලා එහෙමය. බොකාට ගෑණියෙක් මනමාලියෙක් සොයන මිෂන් එක අලුත් රජය යටතේ මංගල කිංකිනි තිරුවට දාන්න තිරණය කලෙහිය. එහෙම වත් ඒකාට හරිගියොත් හොදයිය.

හිං දාඩිය දමා, සහලෝල බඩ බුරුල්වෙන සීන් එක උනේ මටය. බොකාට බොකියක් හොයන්න මංගල දැන්විම ලියන මහගු කර්තව්ය බොකාගේ මැණියන් විසින් මා හට පවරන ලද්දෙහිය. කරන්න වෙන අවමගුලක් නැති හින්දා ඒ මාහැගි පුන්ය කරුර්මය බාභාර ගත්තහිය.

ඒකාට මගුල් සොයන්න අසරන මට ඇට නැති පරිප්පු හොදි එක්ක පාං කන්න වෙලාය. කොහොම ලියන්නද කියලා අයිඩියාවක් එන්නේම නැතිය. හිතලා හිතලා පොටත් ගිහිල්ලාය. කාලා කාලා ඇගිලි දහයේම නියපොතු ටිකටත් බබා හම්බ වෙලාය. හාප්සීට් බන්ඩලේකටම බොකාගේ සාපේ පලිසන් දුන්නෙහිය. අවමංගල දැන්වීම් තීරුව බලලාම හචිමක් යැව්වත් එලියට පයින්නේ බොදු ගොවි කියලාය.

බොදු ගොවි (බොදු ගොවි කිවාට ඒ ඇට රිලවා වැස්සකට වත් පංසලකට යන්නේ නැත්තෙහිය, ඒකා වවන්න දන්නේ කොන්ඩෙයි රැවුලයි විතරක්මය), 1948 පෙබරවාරි 31 උපන් වයස නොපෙනෙන ( පුත්තලං බූරුවෝ පට්ටියක වයස තියන ඒකාගේ වයස නොපෙනෙන්න නං ඇහේ සුද තියෙන්න ඕනෙය) උගත් බුද්දිමත් ( ඒ ගැන කියන්න ගියොත් මට කක්කල් කැස්ස හැදෙන්නෙහිය) තල එලලු රූමත් දායාද හිමි පවුලේ එකම පුත්තර රත්නයට සුරා සූදුවෙන් තොර උගත් බුද්දිමත් කඩවසම් දියණියක් සොයන්නේ මවය. කේන්දර එපාය. කෙලිංම කතා කරන්න. 0791233212

දෙයියො බුදු වෙන්න යාන්තන් ලියා ගත්තෙහිය. රාහුකාලේ බලලා දැන්වීම් කන්තෝරුවට බාර දීලා ඇවිල්ල නිදහසේ ඇලට් එකක් දැම්මෙහිය. ඇල ගග විය, ගග මූද වී කොල්ලා නැගිටිනකොට පහුවෙනිදා පාන්දර 10 විතර වෙලාය. ඒකත් බබා අඩන්න ගත්ත නිසාය. බැලින්නන් බොකාගේ මැණියන්දෑය. සුවර් එකටම බොකාට එකක් සෙට්වීගෙන එනවා වගේය. ඇග කිලිපොලා යන සතුටෙන් පෝං එක ඉස්සුවෙහිය.

කිරි අප්පට පැනි ආප්ප කිව්වලු. බොකාගේ අම්මා තුන් සූත්තරේම දේසනා කරනාවාය. අවසානෙට දාපු මෙව්වා එක බලපන් කියලා හරිම ආදරෙන් කියලා පෝං එක තිබ්බාය (තිබ්බ පාරට කන තාමත් කීං ගානවාය.)

වැඩේ ලස්සනේටම කෙලවෙලාය. කේස් එක මොකක්ද කියලා බලන්ඩ දැන්වීම් කන්තෝරුවට කෝල් එකක් ගත්තෙහිය. බබා හම්බවෙලාය. පොම් කොලේ කැටගරියේ මනාලයෝ ලයන්නට උඩින් මෙව්වා එකක් වැටිලාය. බඩ බුරුල්වේගෙන එනවා වගේ මෙව්වා එකක් වේගෙන ආවෙහිය. සුටුස්ගාලා 15වෙං හතරේ කක්කුස්සියට දිව්වෙහිය.



බොකාට බොකියක් (මුල කොටස බලන්න කොටන්න)