Friday, October 23, 2015

ලෝක සුනඛ සම්මන්ත්‍රණය



කේස් එක බරවී ඇත්තේය. ඊයේ රෑ ගෙයි පිලිකන්න පැත්තෙං ආපු කසු කුසු හඩක් ඇසි මා උඩ ගොස් ඇහැරුණේය. වෙලාව මද්දියම රාත්තිරියේ 12 පසුවී විනාඩි 02 යි තප්පර 43 ක් ලෙස ඔරලෝසුවේ සටහන්වී ද තිබුණේය. තොල කට වියලී කකුල් දෙක මැඩ්ලින් ගහන්න පටන්ගෙන තිබුණේ දැනුන බයකට නෙවෙයි කියා දන්නේ මා සහ උඩ ඉන්න දෙයියා පමණක්මය.

නලලට දැමු දාඩිය ටිකත් සරමේ කොනකින් පිහිදාගෙන ඇදට දමා තිබූ ඇද පොල්ලක්ද රැගෙන පිලිකන්න පැත්තට ගැටුවේ පුරුස ශක්තියද අතට අරගෙනමය. හිං දාඩිය දැම්මේය.. හිං දාඩිය මහ දාඩිය උනේය.. තොල කට වියලි ඉක්කාවක්ද ගියේය. මුලු ඒරියල් එකේම සුනඛයෝ සහ සුනඛියෝ අපේ පිලිකන්නට ලෑන්ඩ් කරලාය. ඇස් දෙක පිසදාගෙනද නැවත බලනකොට මීටර් උනේ ඒරියල් එකේ සුනඛ සෙට් එක විතරක් නොව ලෝකයේ විවිධ රටවල් නියෝජනය කරමින්ද බලු සේනාවක්ම පැමිණ සිටියේය.

කෝකටත් කියා මම ජනෙල් රෙද්ද ඈත් කර සීන් එක බැලීම සදහා හරි බරි ගැසී සුදානම් උනේය. සුලු මොහොතක් ගතවීමට මත්තෙන් සභාපති කියා බෝඩ් ලෑල්ලක් තබා තිබූ මේසයට හුරු පුරුදු ෆේස්කට් එකක් තියන සුනක පෝතකයෙක් ලෑන්ඩ් කලෙහිය. ඇගේ හීගඩු පිපි මයිල් ඉස්මයිල් උනෙහිය. ඒ අපේ කැහැටු ටොමියාය. ටොමියා සිංහාසනාරූඩ වුවායින් පසු තිබුණු කසු කුසු සියල්ල නොමැතිවී සභාව මීයාට පිම්බා වාගේ උනෙහිය.